Kamica moczowa jest schorzeniem charakteryzującym się tworzeniem kamieni w układzie moczowym zwierzęcia. Kamienie mogą tworzyć się w różnych częściach układu moczowego, ale u psów najczęściej lokalizują się w pęcherzu moczowym.
Czynniki predysponujące do wystąpienia kamicy u psów obejmują:
• zakażenia bakteryjne,
• nieodpowiednia dieta,
• zbyt małe pobieranie wody,
• nieprawidłowe pH moczu,
• zbyt duża ilość związków mineralnych,
• predyspozycje genetyczne.
Jak rozpoznać, że nasz zwierzak może cierpieć z powodu kamicy?
Do typowych objawów zaliczamy:
• utrudnione i bolesne oddawanie moczu,
• częste próby oddawania moczu,
• złe samopoczucie,
• nietrzymanie moczu,
• obecność krwi w moczu.
Choroba może mieć łagodny przebieg, a objawy mogą umykać naszej uwadze. W takim wypadku dowiadujemy się o problemie przypadkowo, podczas badania RTG czy USG.
Jakie kamienie mogą się wytrącać?
Prawidłowe pH moczu u psów to 5,5-7,0. Odchylenia w każdą ze stron mogą powodować wystąpienie kamieni moczowych.
W moczu zasadowym:
• fosforany amonowo-magnezowe,
• węglany wapnia,
• fosforany wapnia,
• fosforany magnezu,
• moczany amonu.
W moczu obojętnym oraz kwaśnym:
• szczawiany wapnia,
• kwas moczowy,
• moczany bezpostaciowe,
• cystyna.
Najczęściej jednak spotykamy fosforany amonowo-magnezowe (struwity), oraz kamienie
szczawianowo-wapniowe.
Diagnostyka kamicy obejmuje badanie ogólne moczu, USG i RTG.
Kluczowym elementem skutecznej terapii jest określenie składu mineralnego kamieni.
W niektórych przypadkach wystarczy zmiana diety, ale inne mogą wymagać interwencji chirurgicznej. Dlatego dokładna diagnoza jest niezbędnym elementem skutecznego leczenia. Ważne jest również zidentyfikowanie przyczyny powstania kamieni i, jeśli to możliwe, wyeliminowanie jej.
Część kamieni można rozpuścić poprzez odpowiednią dietę, ale niestety nie dotyczy to wszystkich przypadków. W sytuacji, gdy kamienie są zbyt duże lub dany rodzaj nie ulega rozpuszczeniu, konieczny jest zabieg chirurgiczny. W przypadku psów, w przeciwieństwie do kotów, występowanie struwitów często wiąże się z zakażeniem bakteryjnym, dlatego antybiotykoterapia jest istotną częścią leczenia u tego gatunku.
Podstawowe strategie terapeutyczne obejmują zachęcanie zwierzęcia do picia wody, ograniczenie składników diety sprzyjających powstawaniu kamieni, regulację pH moczu oraz regularne monitorowanie, aby upewnić się, że leczenie przynosi oczekiwane rezultaty.
Nie bagatelizujmy tego stanu, ponieważ kamienie mogą prowadzić do niedrożności cewki moczowej, co stanowi zagrożenie nie tylko dla zdrowia, ale również życia naszego zwierzaka